Ævintýri Dabba Kóngs

1.kafli

Í litlu landi í litlu ríki, á litlum kolli í litlum sal hvíldu tveir fætur. Hvorugur vildi vera þarna en þeir voru fastir við búk og við búkinn tengdust armar. Hvorki armarnir né búkurinn vildu vera þarna heldur, en á toppnum sat höfuð og það réði hvað var gert. Höfuðið var ýmist kallað herra eða yðar hátign og þótti afar merkilegt hvar sem það kom. Engin ávarpaði fæturna svo hátíðlega, þeir voru þarna og gerðu það sem þeim var sagt. Í rauninni höfðu þeir aldrei spáð neitt sérstaklega í aðstöðuna, þeir unnu bara þarna. Þeim þótti nefnilega frekar gaman að vinna, gangandi, hlaupandi, stökkvandi voru þeir í essinu sínu. Lengi vel hafði konungur þó lítið hreyft sig annað en frá svefnherberginu og inn að hásæti sínu þar sem að hann sat allan daginn, hlustaði á ráðgjafa sína og þóttist stjórna ríki sínu. Svo lengi að fæturnir, þessir fyrrum stæltu vöðvar, voru farnir að hrörna, rétt eins og ríkið sjálft. Konungur hafði ekki farið um sveitir landsins frá því hann tók við völdum af föður sínum, ekki gengið um vel hirt tún leiguliðana, ekki klifið fjöllin á leið til nágrannaríkjanna. Hann hreyfði sig ekki neitt, hann var orðinn latur, illgjarn harðstjóri sem gerði engum gott nema sjálfum sér og varla það. Hann var óhamingjusamur
:

bla bla bla... ég er óhamingjusamur njö njö njö. Ráðgjafi gerðu mig hamingjusaman.
Og æðsti ráðgjafi segir, skemmtikraftar gera mig hamingjusaman. Fullt af skemmtikröftum lala LAA.
OJJ öuagh kallarðu þetta skemmtun. Þú ert auli, þú ert fýlupoki, þú ert dauður,
VERÐIR.
:

Næstæðsti ráðgjafi gerðu mig hamingjusaman.
Leiðin að hamingju hvers manns felst í góðum mat. Bestu kokkarnir, besta hráefnið og BARA góður matur.
OJJ öuagh fiskur.
Þetta er humar yðar hátign, hvítlauksristaður humar, algjört lostæti.
Ojj öuagh þetta er fiskur. Þú ert ræfill, þú ert mötuneytiskokkur, þú ert fiskur, VERÐIR
:

Næstnæst æðsti ráðgjafi gerðu mig hamingjusaman.
Hamingjan er falin í faðmlagi konu. Fallegustu konurnar komu fyrir konung og bla bla bla.
Ojj öuagh, þú er ljót litla ljót.
FARÐU.
NÆST.

Jaá, þú ert falleg, það er að segja ef þú værir STRÆÆTÓ.
Ojj ertu frá bíldudal eða eitthvað, öuagh.
Þú ert asnalegur, þú ert ljótur, þú getur ekki andað.
:

En næstnæstæðsti ráðgjafinn var lævís og klókur og kom með krók á móti bragði.
Herra kóngur ég kann trikk.
Ókei, man, þú færð að anda í tvær mínútur í viðbót.
:
Og ráðgjafi hans sagði að sama hversu illa honum liði þá gæti hann samt verið hamingjusamasti maðurinn í ríkinu. Fyrst þegar hann heyrði það fannst honum þetta fásinna og lét hýða ráðgjafann. En honum leið ekkert betur við það, aftur á móti áttaði hann sig á því að ráðgjafanum hlaut að líða verr. Hann hugsaði sig um, kallaði svo til hershöfðingjana og sagði þeim að hann hyggðist verða hamingjusamasti maður landsins.
:

Hey yous þarna, þið skuluð fara um landið og rassskella rest, kapísh.

Ég kem

Í kvöld klukkan 22:20. Beikon afþakkað, hestur og mee já takk.

Eg heyri!

Mer fannst bara vert ad minnast a tad ad eg er farinn ad heyra a vinstra. Ekki mikid en tetta er alla vega byrjun.

Wulfmorgenthaler

Því hún er svo sæt.

Eva Sóllilja og Grettir bróðir.
Svenni og Kristín Sif, mér fannst þetta bara svoldið töff mynd og ákvað að setja hana með.

Jólagjafir

Þær eru æðislegar.
Í jólagjöfum kristallast allt tilfinningamengi mannsins.

Tilhlökkun ég fæ örugglega jólagjöf þetta árið
kvíði fæ ég ekki örugglega jólagjöf þetta árið
gleði jú ég hlýt að fá jólagjöf þetta árið
angist nei það gefur mér aldrei neinn neitt
kærleik þessi bleika lopapeysa er fín (það er hugurinn sem skiptir máli)
hatur Þessi bleika lopapeysa er fín
stress ég þarf að drífa mig að kaupa jólagjafirnar
ró djöfull er ég feginn að þetta er búið

Og svo eru það blessaðir jólagjafalistarnir, því hvernig annars á maður að finna jólagjafir.
Ég sá einn nýlega þar sem að viðkomandi var svo innilega hjálpsamur við jólainnkaupin að hann var tilbúinn til að panta og kaupa jólagjafirnar sjálfur ef á þyrfti að halda.

En ég er búinn að leysa vandann, ég er danskur og hér borða menn svín.
Ég ætla því að gefa öllum einn lítinn bleikan Dana í jólagjöf, með brúnni sósu og smá rabbabarasultu.

Sjúkur maður gengur

Og hvað sögðu læknarnir á spítalanum?
Ég átti að panta tíma hjá þér.
Og kíktu þeir ekkert á þig?
Jú,jú fjórir læknar ef ég man rétt.
Enginn eyrnalæknir.
Ja, einn þeirra kíkti í eyrun á mér.
ok. Ég get nefnilega ekkert meira gert.
(Þetta var eftir fjóra og hálfa mínutu í samtali við spesjalistann)

Þú ert með sérstakt tilvik flensu sem er bundið við vinstra innra eyrað.
Þú færð jafnvægið fljótlega (það er næstum komið).
Og heyrnin verður jafngóð, svona þegar að því kemur.

Þannig er það kæru vinir ég er heyrnalaus á vinstra og skakkur og það verður bara að hafa það.

Spúúkí

Ég var fluttur með hraði á spítala á sunnudagskvöldið. Eftir fjögurra tíma stanslausar ælur og óráð. Þar héldu áfram ælur og óráð og tilraunir með jafnvægisskyn, þar til læknarnir voru nú orðnir nokkuð vissir í sinni sök, allir fimmtán læknarnir sem heimsóttu mig.
Það er bara ekkert að þér, eða alla vega ekkert sem við sjáum. Þig svimar og þér er óglatt.
Váá þið eruð svo klárir. Og svo var ég sendur heim seinnipartinn í gær og þarf að finna mér spesjalista til að kíkja á mig. En ég er allur að braggast, 30 tíma svefn hefur sín góðu áhrif.

En nú að spúúkí hlutanum.
Ég var með óráði og vissi sjaldnast hvar ég var.
Það var fólk sem talaði mikið um mig og stundum við mig.
Það var stúlka sem skreið upp í hjá mér.
Og það kom kona í hvítum klæðum sem stakk mig í höndina og ég hrökk við.

Það síðasta í draumnum var örugglega að það er bannað að káfa á hjúkrunarkonum.

Góður nætursvefn

Er gulli betri.
Mig dreymir.
Mig dreymir mikið og yfirleitt ægilega skemmtilega. Draumfarir mínar væru efni nokkur bindi. En sumir draumar eru óþægilegri og eftirminnilegri en aðrir, aðallega af því að þessi tegund af draumum boðar yfirleitt eitthvað slæmt. Ekki endilega gagnavart mér heldur líka hjá fólki sem ég þekki. En ég skil ekki drauma þannig að ég fatta það aldrei fyrr en eftir á.

Hitti draug í draumi í nótt.
í draumnum þá rumska ég, rís upp og veit ekkert hvar ég er og leggst því bara niður aftur. Eitthvað fór þetta í fólkið sem var í herberginu og þau fara að tala um mig. Ég held að það hafi talað íslensku, alla vega skildi ég þau en var ekki alveg vanur þessu tungumáli. Ein segir: "Er hann vaknaður, athugaðu. Það held ég ekki,"segir önnur. Svo gengur sú síðari frá hópnum og ætlar að athuga hvort að ég sé vaknaður, hún skríður upp í hjá mér og ég vakna.
vúússh
Nú er ég í herberginu mínu, glaðvakandi það er enginn hér. Órólegur leggst ég út af en er vakandi. Þá kemur sú hin sama og stendur við hliðina á rúminu.
Grönn kona í hvítum klæðum, en ekki get ég munað andlitið á henni.
"Sofðu áfram, þetta er allt í lagi", segir hún og breiðir yfir mig.
En ég er vakandi svo að ég teygi mig í áttina að henni og gríp í hönd hennar.
BLAMM
Konan hverfur, ég fæ shokk, hristist og skelf og get ekki vaknað.
Hrekk svo upp bullsveittur.
Og eitt af því fyrsta sem kemur upp er:"Þú mátt ekki snerta hana, þú veist það alveg."

Ég held að hún hafi ekki verið lifandi.

Á mörkunum

Ég gafst upp áðan og fór heim og sofnaði, klukkan hálf fimm. Það var næs, var að standa upp og ætla að fara að finna mér eitthvað að lesa. En ég er bara ekkert sáttur við þetta ástand, ég er að læra 8-12 tíma á dag. Og svo þegar við bætum þessum klukkutíma sem fer í að hjóla til og frá skóla og svo venjulegum kúk og piss og röfl tíma. Þá geri ég bara ekkert annað en að lesa, eða hugsa um að lesa. Ég tók upp nýjar lestrarvenjur fyrir 2 vikum reyna að komast yfir efnið í skólanum og vera í fríi heima. Síðustu tvær vikur hef ég mætt klukkan 8 og ekki farið heim fyrr en eftir 17 á daginn. Þetta hefur gengið ágætlega, þar til að maður fór að átta sig á því að maður komst ekki yfir allt efnið á þessum tíma og þurfti að fara að lesa á kvöldin líka. Og nú er danski vinur minn ákveðinn í að hætta og ætlar til Parísar eftir jól og búa með konunni sinni. Ég er þreyttur.
Hitti samt íslending sem vinnur í skólanum, er eðlisfræðingur og vinnur í við að búa til dót í geimför. Hann segir að þetta sé gaman, hann fær að "leika sér" allan daginn.
Ég tek á því fram að jólum, sé svo til.

Speki

Þessar setningar hafa einhvern veginn náð athygli minni umfram aðrar.

Change does not happen in time, change itself is time.
Electronic journal of theoratical physics.

There are no tits on the radio.
Scissor sisters

Keypti tölvu

Uss, ég sé svosum ekki eftir peningunum sem fóru í tölvuna, ca. 5 mánaða leiga. Heldur sé ég eftir tímanum sem fór í þetta. Ó boj.
Allt í einu, fyrir ca. 3 vikum varð ég alveg viðþolslaus mig langaði svo í nýja tölvu. Ekki það að ferðavélin dyggði ekki, heldur "þurfti" ég að fá nýja tölvu þetta gekk ekki lengur.
Það voru svo sem nokkar ástæður sem ég gaf mér, mín er of lengi í gang. Er lengi að opna forritin, get ekki drepið þjóðverja, skrifar ekki geisladiska, ekki hægt að vinna með stór forrit á henni og bla bla bla.
Vandamálið var að:
Ég nota engin forrit, nema músík,póst og internet. Án gríns það er eina notkunin á vélinni ekki mesta, heldur eina.
Svo hvað hef ég að gera við nýja tölvu. Jú, þegar neyðin er stærst er hjálpin næst. Við erum byrjuð að forrita stærðfræðidæmi inn í forrit, og tölvurnar í skólanum eru vandræðum með það. Þær eru 18 sinnum hraðvirkari en mín held ég.
Sko, hah, ég þarf tölvu.
En aftur að tímaeyðslunni, eða dundinu. Ég ætlaði að kaupa ferðavél af því að það er best, skoðaði ferðavélar í minnst 3 tíma á dag í 18 daga. Það eru alla vega 54 tímar, það er nú nokkuð mikið finnst mér. Eftir heitar samræður við sjálfan mig sá ég að ég væri bara asni og ákvað að kaupa borðvél, enda hægt að fá meiri græju fyrir peninginn. Er ekki búinn að fá vélina en ég ætla að drepa alla þjóðverjana þegar ég fæ græjuna, nei afsakið forrita í Matlab.



Ps.
En nú veit ég allt um muninn á 400MHz og 533MHz DDR minniskubbum og afhverju maður vill kaupa móðurborð með 915 kubbasetti en ekki 855 og hvers vegna dual core örgjörvi er bara stundum betri og 64 bita virkar ekki alltaf eins og hann á að gera... DÍÍSEES.

Kóngurinn mætti á svæðið.

Hvað haldið þið að hafi gerst áðan. Það er ekki nema von að þú lesandi hafir ekki hugmynd um það. Let me forklare það örlítið better. Ég var að æfa fjarstýringuna og hvað sé ég Davíð Oddsson var að flytja veðurfréttir í norsku sjónvarpi. Hann er ótrúlegur.

...eða að genamengi mannskepnunnar er takmarkað.

framhaldsserían.

Dagur 4
Bátsferð um Stokkhólm, mæli með því. Sáum allt. Og svo má ekki gleyma að versla, alltaf gaman að versla.

Báturinn sigldi um höf, vötn, síki og díki Stokkhólms. Stokkhólmur er allur á floti, litlar eyjur troðfullar af húsum. Þeir virðast skemmta sér best í því að gera upp og byggja heilu eyjurnar allar í sérstökum stíl.

En svíar eru sumir ágætir. En þeir voru samt áberandi ókurteisustu gestgjafarnir í þessari ferð. Skítapakk.

Um kvöldið fórum við á Ítalskan veitingastað, og til að halda stíl þá þurfa þjónarnir að líta svoldið ítalskt út. Það er því best að ráða Tyrki. Tyrkneski þjóninn okkar var svo ánægður að geta æft sig í almennilegri tyrknesku að hann virtist ætla að biðja Sha á staðnum. Við fengum kokteila og kaffi eins og við vildum og hann bauðst meira að segja til að endurgreiða okkur miðann til Osló ef við myndum gista lengur. En mig langaði að hitta frænku og við það sat. Dýrslegt aðdráttarafl mitt gerði vonir þjónsins að engu og við tókum næturlestina til Osló.

Dagur 5
Sjöfn var veik. Og Thor er merkilegur maður.
Í morgunmat fengum við allt sem hugurinn girntist og þar að auki gamlan ost. Gamli osturinn er uppáhald Thors. Hann er svo vondur á bragðið að hann setur þrefalt meira af smjöri en osti á brauðið þegar hann étur það.

Svo hélt sætsíingið áfram um Osló og blablabla.

Ég held að húsið þeirra teljist ekki einbýlishús heldur blokk. Það er örugglega átta hæðir. + útsýnispallur á þakinu. Bíósalur í kjallaranum, verkfæraherbergi, tvöfaldur bílskúr, tómstundaherbergi með járnbrautarlest tjugga tjugga tjúú tjúúút.

Dagur 6
Algjör geðveiki. Strætó frá Osló til Gautaborgar klukkan 12:15.
Ferja frá Gautaborg til Frederikshavn kl.18:30 og koma klukkan 21:45.
Lest frá Frederikshavn til Aarhus klukkan 22:08. Jamm tímalega séð er það varla hægt.
Unskyld men hvor megen tid har vi til at köbe en billet.
Jah, I har halvanden minut så rejser vi.
Hold da kæft man, sérðu röðina í miðasölunni.

En það hafðist og við komumst heim klukkan 2 um nóttina.

Dagur 7
Fór í próf klukkan 9, gekk fínt. Eðlisfræðitilraunir og skýrslugerð. Tók 3daga og ekkert mál.

Skandinavíureisan

Og einhver sagði að það væri frí.
Og það varð frí.

Og einhver vildi fara í ferðalag.
Og allir fóru í ferðalag.

Við, ég og Tyrkneskir skiptinemar, fórum með lestinni til Kaupinhafnar. Svo til Stokkhólms og síðan til Osló, þaðan til Árósa.

Ferðafélagar mínir og það fólk sem kemur næst því að vera vinir mínir hér í Árósum eru tvær stelpur Nazar og Sha og vinur þeirra Cetin. Fínasta pakk.

Dagur 1
Nazar og Sha ákváðu að fara í Skandinavíureisu og við Cetin slógumst í för. Fyrst lá leiðin upp í strætó sem tók okkur niður á lestarstöðina í Árósum. Þar keypti ég gamli maðurinn, löggilding á fullorðnum er við 26 ára aldur í Evrópu, lestarmiða á uppsprengdu verði. Stuttu seinna kemur sjóðheitur, blóðheitur, stórhættulegur terroristi að farast úr illsku af því að rútufyrirtækið gúdderaði ekki stúdentakortið hans og hann fékk ekki afslátt. Cetin keypti sér því miða aðra leiðina til Kaupmannahafnar með lestinni.

Upphafið virkaði vel, fengum laus sæti fyrir okkur öll á sama stað. Stuttu seinna komu réttmætir eigendur og við fluttum okkur annað og svo aftur og aftur þar til við enduðum frammi á salerni í troðstappaðri lest. Þetta var eins og Kópavogsvagninn í skólabyrjun. Börn grátandi, gamalt fólk að pissa í buxurnar og tómt vesen.

En pirringurinn rann af okkur þegar til Köben var komið. Í skyndi var farið upp á gistiheimili og farangrinum pakkað undir rúm. Út í búð og nú skyldi skoða höfuðborg fyrrum drottnara Íslendinga. Matur, ein rauðvín á mann og af stað.

Kvað skal svo skoða í köben, nú marmeyjudýrið, það er það eina sem er frægt í Danmörku. Tyrkirnir vissu ekki einu sinni hvað Tívolí var, hvað þá Legoland. Ekki var langt heim að litlu hafmeyjunni en erfitt var það. Eftir fjögurra tíma ráf um götur lastabælisins komum við að hafmeyjunni og viti menn.
Hún er sæt.
Það var logn. Það var tunglbjart. Mánaskinið lýsti upp reykinn frá iðnaðarhverfinu á hafnarbakkanum og endurspeglaðist í sjónum á bak við dísina, Þar sem hún sat hógvær og auðmjúk á sínum stalli.
Fleira var það svosum ekki það kvöldið. Nema að ég spjallaði við færeyinga sem fannst Íslendingar vera að snobba full mikið fyrir enskumælandi löndum.

Dagur 2
Við fórum á safn. Erótíska safnið þykir spennandi og hreykir sér af því að víkka sjóndeildarhring viðskiptavina sinna. Hátt hreykir heimskur sér.
Það missir alveg marks í því að vera áhugavert. Vantar allan húmor, eða almennilegar söguskýringar eða eitthvað áhugavert. Brjóst og píkur eru meiriháttar, en inni á safni bak við gler illa teiknaðar, hálftími max. Og svo í restina var maður orðinn leiður á þessu. Fór út og settist við götuna og horfði á rassa og brjóst þar til leifarnar af hópnum skiluðu sér.
Svo fórum við í siglingu um síkin. Maður verður meyr með aldrinum.
Kristjanía - súr staður súrt fólk skil ekki.

Um kvöldið settumst ég Nazar og Sha upp í næturlestina til Stokkhólms og skildum Cetin eftir með marmeyjudruslunni.

Dagur 3
National Museum in Stockholm. ææææææði, ég elska söfn brrruuulllll.
Manni verður illt í bakinum á þessu engir almennilegir stólar. Og sýningin var um gamlar mublur frá Svíþjóð. Ú, sjáðu, gamall sími. Frááábært.

Flott borg Stokkhólmur, má eiga það og það besta: music museum.
Aldrei nokkurn tíma hef ég skemmt mér eins vel á safni eins og þar. Fullt af skrítnum hljóðfærum og tónlist og maður fékk að fikta í næstum öllu. Super fantastisk

Dagur 4
Bátsferð um Stokkhólm, mæli með því. Sáum allt. Og svo má ekki gleyma að versla, alltaf gaman að versla.

Næturlest til Osló.

Uss þetta er orðið allt of langt.

Hvað er málið með Dani?

Ég skil ekki suma bekkjarfélaga mína. Þá er ég ekki að tala um tungumálið heldur þessa endalausu félagsþvingun. Það er endalaust verið að skipuleggja samkomur þar sem allur bekkurinn á að hittast. Gademmit maður ég sit með þessu pakki í 8 tíma á dag 5 daga vikunnar, ég þarf ekkert að hitta það um helgar líka.
Af hverju í ósköpunum ætti ég að koma, af því að við höfum svo mikið að tala um. "Hey, hey þú. Hvernig gekk með efnafræði-skýrsluna. Já, ok. H2O, sama hér." Vinir finna hvern annan, þannig virkar það bara, það þarf ekkert endalaust yfirborðskennt samkundukjaftæði sem enginn vill fara í.

"Njö njö njö þú ert bara félagsskítur þú kemur aldrei með okkur." "Kannski fíla ég þig bara ekki neitt, dettur þér það ekkert í hug. Fíflið þitt."

Sem betur fer hef ég mína allies í þessu sambandi, heil rotþró af félagskítum.
Kannski við gætum sett á fót leynifélag, svona neðanjarðar klóakkerfi.

Kæra dagbók

Það er nú svosem enginn sem les þetta nema þú Sjöfn. En maður verður að bæta einhverju við annað slagið.

Hér er allt komið í fasta rútínu. Ef ég er ekki þunnur á sunnudegi þá les ég nokkrar blaðsíður og reikna skilaverkefni. Á mánudegi byrjar svo dönskulærdómurinn og maður meikar ca. 8-10 tíma á dag í lestri. Þá er maður algjörlega búinn og fer heim og heldur að maður geti klárað það sem vantar upp á heima en það tekur alveg fjóra tíma að jafna sig svo að maður les í mesta lagi í auka hálftíma klukkan ellefu. Svona eru dagarnir fram að fimmtudegi.
Þá gefast allir upp og fara út á lífið aðeins til að sjá eitthvað annað. Föstudagarnir eru svo frekar léttir og menn keppast við að klára þau verkefni sem eftir eru fyrir 3-4. Því að þá byrjar fredagsbarinn. újé.

Ég tók mér pásu þessa vikuna í drykkju, veitti ekki af var kominn með króníska þynnku. Vaknaði klukkan 9 í morgun og fór út að hjóla í rigningunni ótrúlega ferskur. Þarf svo að safna saman allri stærðfræðiþekkingunni núna, er að fara í próf á miðvikudaginn. Hef reyndar ekki miklar áhyggjur af því. Ég er bara ógeðslega klár. Viðurkenndu það bara, þú veist það alveg.

Inflytjendavandamál

Eitt af því sem kom og kemur mér sífellt á óvart er innflytjendavandamál Danmerkur. Ég veit ekkert um það ennþá nema það sem að ég les í blöðunum og heyri á fólki hér. En það er í blöðunum á hverjum degi og maður verður var við það oft á dag. Fór út að skemmta mér um daginn, og svo eins og gengur þarf maður að borða áður en maður fer heim. Við röltum á borgarabúllu og þar inni voru "tyrkir" að vinna eins og er á flestum nætursölunum. Ég reyndi að spjalla við þá en gekk seint þar sem að ég talaði litla dönsku og þeir ekki íslensku en svona lala. Á meðan á þessu stóð þá sneri einn Daninn sér að mér og spurði, hvorfor snakker du med dem?, svona eins og það þyrfti ekki að kasta kveðju á lýðinn. Ekki það að maður tali alltaf við pylsusala en ég var bara að spyrja hann með hverju hann mælti.

Svo er þetta á hverjum degi í blöðunum, ghettókrakkar og normal danir og fleira í þeim dúr. Ég held að þeir séu ekkert að vinna börnin á sitt band með því að kalla þau annars flokks.

En það er víst hluti af þessu "tyrkjapakki" sem virkar ekki almennilega sækir bara bæturnar sínar og fer svo að hanga fyrir utan Bazar vest.

Sambó

Eiríki varð brátt í brók
barnið vildi í heiminn.
Saurinn slapp og ekkert djók.
Sambó var ekki feiminn

Talandi um vítahring.

Ég fékk nýja debit-kredit dankortið mitt í gær. Allt í góðu með það en til að virkja það þarf ég að hringja í þjónustunúmer.

Ég er búinn með inneignina á símakortinu.

Það er bara hægt að fylla á í gegnum heimasíðuna.

Ég get bara notað nýja Dankortið mitt til að borga fyrir það.

Magnað, upplýsingatæknin tekur völdin og von bráðar tekur allt óendanlega langan tíma og verður óendanlega flókið. dS°= (H°-G°)/T

Ég þoli ekki tölvur.

Bara, þær eru óþolandi.

það væri ódýrara og einfaldara að hafa bara spilastokk til að leggja kapal.

check one check one two

Ertu ekki með bloggsíðu, njö njö njö.
Ég ákvað að setja upp blogsíðu bara til að segja að ég er ekki með bloggsíðu.

Sjáum til hvað setur.