23 March, 2006

Tungumálanámskeið

Það vita það ekki margir, en vegna legu íbúðarinnar minnar er ég í nánum tengslum við áhættuhópinn, að á ári hverju látast hátt í 50 manns af völdum tungumálanáms í Danmörku. Þetta er að sjálfsögðu mjög viðkvæmt mál fyrir Dani, og er kerfisbundið þaggað niður. "Óheppileg" bílslys, sérkennilegir "sjúkdómar" og fleira er oft svarið frá yfirvöldum.
En við vitum hvað er að gerast, ég hef sjálfur orðið vitni af því þegar ungur maður ætlaði að segja røve, sem ku vera hið illvígasta, og hné niður. Þegar ég kom að til að aðstoða gat ég lítið gert því að hann hafði gleypt í sér tunguna. Svo virðist sem kokhljóðin og óeðlileg lega kjálkans við danskan framburð geri það að verkum að tungan rennur niður í kok. Slíkt og hið sama gerist einnig meðal Dana en Danir hafa þróað með sér sterkari tunguvöðva til að bregðast við þessari hættu. Einnig þekkist meðal aldraðra og sjúkra að binda snæri í tunguna til að hægt sé að kippa í hana þegar hún festist.
Þjóðarsetningin þeirra Rød grød med fløde, hefur ekkert með graut að gera, þetta er nationalismi af hæstu gráðu. Til að teljast Dani verðurðu að geta sagt þessa setningu óaðfinnanlega. Án dansks tunguvöðva eða snæris ertu dauðadæmdur.
Ég hef nú fyrir hönd okkar Laumudana hafið þróun á nanóteygju sem smeygt er utan um framtönn og svo límd undir tunguna. Maður getur svo óhræddur reynt að gleypa tunguna því að teygjan veitir þann auka styrk sem nauðsynlegt er að hafa.
Með þessu stöðvum við þessa þögulu slátrun vonandi endanlega. Aftur á móti verður Røve bara bannað og bagdel notað í staðinn.

2 comments:

Anonymous said...

Láttu ekki deigan síga. þú nærð þessu með rauðgrautinn á endanum.

Anonymous said...

gangi þér vel með nanóteygjuna hún á eflaust eftir að bjarga lífi ófárra laumudana. Ekki veitir af fyrir íslendingana ef við ætlum okkur að ná heimsyfirráðum í danaveldi.