Ævintýri Dabba Kóngs
Í litlu landi í litlu ríki, á litlum kolli í litlum sal hvíldu tveir fætur. Hvorugur vildi vera þarna en þeir voru fastir við búk og við búkinn tengdust armar. Hvorki armarnir né búkurinn vildu vera þarna heldur, en á toppnum sat höfuð og það réði hvað var gert. Höfuðið var ýmist kallað herra eða yðar hátign og þótti afar merkilegt hvar sem það kom. Engin ávarpaði fæturna svo hátíðlega, þeir voru þarna og gerðu það sem þeim var sagt. Í rauninni höfðu þeir aldrei spáð neitt sérstaklega í aðstöðuna, þeir unnu bara þarna. Þeim þótti nefnilega frekar gaman að vinna, gangandi, hlaupandi, stökkvandi voru þeir í essinu sínu. Lengi vel hafði konungur þó lítið hreyft sig annað en frá svefnherberginu og inn að hásæti sínu þar sem að hann sat allan daginn, hlustaði á ráðgjafa sína og þóttist stjórna ríki sínu. Svo lengi að fæturnir, þessir fyrrum stæltu vöðvar, voru farnir að hrörna, rétt eins og ríkið sjálft. Konungur hafði ekki farið um sveitir landsins frá því hann tók við völdum af föður sínum, ekki gengið um vel hirt tún leiguliðana, ekki klifið fjöllin á leið til nágrannaríkjanna. Hann hreyfði sig ekki neitt, hann var orðinn latur, illgjarn harðstjóri sem gerði engum gott nema sjálfum sér og varla það. Hann var óhamingjusamur
:
Og æðsti ráðgjafi segir, skemmtikraftar gera mig hamingjusaman. Fullt af skemmtikröftum lala LAA.
OJJ öuagh kallarðu þetta skemmtun. Þú ert auli, þú ert fýlupoki, þú ert dauður,
VERÐIR.
:
Leiðin að hamingju hvers manns felst í góðum mat. Bestu kokkarnir, besta hráefnið og BARA góður matur.
OJJ öuagh fiskur.
Þetta er humar yðar hátign, hvítlauksristaður humar, algjört lostæti.
Ojj öuagh þetta er fiskur. Þú ert ræfill, þú ert mötuneytiskokkur, þú ert fiskur, VERÐIR
:
Hamingjan er falin í faðmlagi konu. Fallegustu konurnar komu fyrir konung og bla bla bla.
Ojj öuagh, þú er ljót litla ljót.
FARÐU.
NÆST.
Ojj ertu frá bíldudal eða eitthvað, öuagh.
Þú ert asnalegur, þú ert ljótur, þú getur ekki andað.
:
Herra kóngur ég kann trikk.
Ókei, man, þú færð að anda í tvær mínútur í viðbót.
:
Og ráðgjafi hans sagði að sama hversu illa honum liði þá gæti hann samt verið hamingjusamasti maðurinn í ríkinu. Fyrst þegar hann heyrði það fannst honum þetta fásinna og lét hýða ráðgjafann. En honum leið ekkert betur við það, aftur á móti áttaði hann sig á því að ráðgjafanum hlaut að líða verr. Hann hugsaði sig um, kallaði svo til hershöfðingjana og sagði þeim að hann hyggðist verða hamingjusamasti maður landsins.
: