Litli Drengur Eiríks og Elínarson

Það var eitt gott laugardagskvöld, Barnaby löggimann var búinn að ná þrjótnum. Stórhættulegt glæpakvendi sem píndi og myrti fólk til að ná sér í nokkra aukapeninga. Hún hafði viljað fara í sólarlandaferð, en aldrei átt næga peninga. eða eitthvað álíka. Enskir smábæir eru líklega hættulegustu búsvæði sem maður finnur. Um kvöldið var Elín ekki viss hvort að það væri allur æsingurinn í Barnaby eða hríðir sem væru að trufla hana svo að við fórum nú bara að sofa. Réttara væri að segja að ég fór að sofa og Elín undi mér það, blessunin ;) Elín svaf lítið um nóttina en ég, svo þungsvæfur sem ég er, var alveg klár á því að þetta væri nú bara en ein pirringsnóttin þar sem litli sveinn léti aðeins á sér kræla en færi svo aftur í felur. Ég svaf þokkalega, gerði nokkrar aumkunarverðar tilraunir til samúðarklapps en var ekki til stórræðanna tiltækur. Um hálfsex var nú ekki lengur vafi á hvað væri í vændum svo að við fórum á fætur og fengum okkur morgunmat. Rúmlega sex fór vatnið og hríðarnar vour orðnar óþægilegar. Við hringdum á sjúkrahúsið og þar sem að vatnið var svoldið grænt, þá sögðu þau okkur að kíkja við. Leigubílstjórinn mætti á svæðið, nánast grænn af stressi og brunaði af stað. Okkur fannst nú nóg um þegar hann skrúfaði niður rúðuna og byrjaði að væla eins og sírena....væææææííííílllll (eða þannig, hann var nú ekki alveg svo stressaður). Við komum á sjúkrahúsið tíu mínútur í átta og þá var fæðingin þegar farinn að taka óbærilega á mér, ég vældi eins og smákrakki í hvert sinn sem Elín kveinkaði sér. Elín stóð sig þó eins og hetja þrátt fyrir snöktið í kallinum. Hún missti aðeins móðinn þegar að, eftir 2 tíma í óbærilegum sársauka, hún fékk að vita allt væri enn í startholunum. Nú hef ég lofað að vera ekki með einhverjar stórkostlegar lýsingar, en ef einhver er fædd til að eiga börn þá er það Elín, 0-9 á einum og hálfum tíma. Sunnudaginn 26.júlí klukkan 11:37 kom sonur í heiminn. Eftir stífa en stutta törn á fæðingardeildinni stökk guttinn út, krumpaður, fjólublár og krúttlega ljótur. Fallegasta fjólubláa rúsína sem ég hef séð.

Litli Drengur nokkurra stunda gamall.


Litli Drengur með móður sinni á þriðja degi.

Afrekslisti:

Þetta er gáfaðsta barn sem að ég hef hitt, og nú þegar er hann búinn að:

pissa, prumpa, ropa og freta

pirrast, orga og væla

brosa, æla og brjóstin éta

búmmelúmma og gæla

Eftirmáli:

Hann hefur það gott, hann sefur núna í sófanum með mér á meðan ég skrifa tilkynningar. Mamman fékk leyfi til að leggja sig aðeins. Ég býst við að hann vakni fljótlega. Hann hefur nú sofið óralengi, rúmlega tvo tíma :þ Þegar hann hefur það gott þá höfum við það líka gott. Elín er þreytt, skiljanlega hefur nánast ekki sofið síðustu fjóra sólarhringa. Við erum svo heppin að við fáum ómetanlega hjálp frá Ingrid, mömmu Elínar, sem kom í heimsókn til að kíkja á fyrsta barnabarnið koma í heiminn. Bið að heilsa, takk fyrir kveðjurnar og hafið það gott.