Glósur
· They enter at different stages into the gluconeogenesis, Glycerol is converted by glycerol kinase to glycerol phosphate and then by glycerol phosphate dehydrogenase to dihydroxyacetone phosphate(DHAP).
And then by Triose phosphate isomerase to glyceraldehyde-3-phosphate (GAP), which fits directly into the guconeogenic pathway.
Sniðugt, ha, sem einmitt tengist (óbeint) því sem ég og Sjöfn vorum að ræða.
En það var oföndun og afhverju hún var svona hættuleg, ég var búinn að gleyma því en hún hélt því fram að uppsöfnun af CO2 og eitrun í framhaldi væri vandamálið.
Gott boð, en það er víst akkúrat öfugt. Þegar CO2 safnast í blóðinu, þá þenjast æðarnar út og kallað er eftir meira súrefni til að skipta út fyrir CO2. Sem eru til dæmis eðlileg viðbrögð við áreynslu.
Oföndun minnkar CO2-magnið í blóðinu og þá fer kerfið í gang til að stoppa CO2 - O2 útskiptinguna, þrengir æðarnar og reynir að stoppa öndunina. Það getur endað með yfirliði.
Ef CO2 magnið verður of lítið, þá fer þetta í svoldið vesen því þá hækkar sýrustig blóðsins (blóðið verður minna súrt) og það kann líkaminn ekkert allt of vel við.
En sem betur er þetta ægilega fullkomið kerfi þannig að yfirleitt gerist ekki annað en að viðkomandi fellur í yfirlið.
Hins vegar þegar GAP kynnist Aldolase ensíminu þá fáum við fructose-1,6-biphospate sem svo í framhaldi verður F-6-P með hjálp af F-1,6-biphosphatase og svo breytist F-6-P í G-6-P með phosphoglucose isomerase ensíminu og síðast en ekki síst breytist G-6-P í Glúkósa og þá eru allir ánægðir.
JEEII
